Klinik Atalet
Klinik atalet; hastanın HbA1c hedefine ulaşamadığına dair kanıt olmasına rağmen tedavinin başlatılamaması veya yoğunlaştırılamamasıdır. Klinik ataletin OAD veya insülinler ile tedavi intensifikasyonunda belirgin bir engel olduğu kanıtlanmıştır. 1,2,3Ocak 2004 - Aralık 2006 arasındaki dönemde (Nisan 2011'e kadar takip), Birleşik Krallık Klinik Uygulama Araştırmaları Veri tabanında yer alan 81.573 T2DM hastasının dahil edildiği retrospektif kohort çalışmada, OAD ya da insülin eklenerek tedavinin yoğunlaştırılmadan önce, yetersiz glisemik kontrol 7 yıldan daha uzun süre devam ettiği gösterilmiştir.4
Başlangıçtaki HbA1c değerine göre tedavinin yoğunlaştırılmasına kadar geçen süre
Bir, 2 ya da 3 OAD kullanan hastalar için tedavinin OAD ya da insülinle yoğunlaştırılması sırasındaki ortalama HbA1c değeri sırasıyla %8,7, %9,1 ve %9,7 olarak saptanmıştır.
Sonuç olarak klinik kanıtlar tedavide erken intensifikasyonun T2DM’li daha fazla hastanın sürdürülebilir glisemik kontrole ulaşmasına yardımcı olabileceğini ve komplikasyon riskini azaltabileceğini göstermektedir. 5
- Berlowitz DR, et al. Health Serv Res 2005;40:1836–53
- Okonofua EC, et al. Hypertension 2006;47:345–51
- Khunti S, et al. Br J Diabetes Vasc Dis 2015;15:65–9
- Khunti K, et al. Diabetes Care 2013;36:3411–7
- UKPDS, UK Prospective Diabetes Study; VADT, Veteran's Affairs Diabetes Trial Del Prato S, et al. Int J Clin Pract 2010;64:295–304’.’ten uyarlanmıştır.
