Hedefte Geçirilen Zaman Kavramının Gelecekte Bize Getirecekleri
TIR (Time In Range – Hedefte Geçirilen Zaman) Nedir?
Ambulatuvar glukoz profili1
Uluslararası kılavuzlar, Tip 1 ve Tip 2 diyabetli yetişkin hastaların çoğunluğu için >%70 TIR (70-180 mg/dL) hedefi önermektedir.2
Hedefte geçirilen süredeki her %5'lik artış, Tip 1 ve Tip 2 diyabetli yetişkinler için klinik olarak anlamlı faydalar ile ilişkilidir.1
Şekil 3 numaralı referanstan uyarlanmıştır.
.jpg/jcr:content/image%20(4).jpg)
Hedefte geçirilen zaman ile HbA1C arasındaki ilişki
.jpg/jcr:content/image%20(5).jpg)
İkinci nesil bazal insülinlerle hedefte geçirilen zaman arasında bir ilişki var mıdır?
Glisemik değişkenliğin ve hedef aralık içinde geçirilen zamanın optimize edilmesi, etkin diyabet yönetiminin sağlanması açısından temel niteliktedir.1
GD’nin azaltılmasıyla ilgili klinik zorluklar:
- T1DM hastası olan kişilerin ~%56 kadarında aşırı düzeyde GD (%DK >%36) tespit edilmiştir.3
- T2DM hastası olan ve insülin alan kişilerin ~%19 kadarında aşırı düzeyde GD (%DK >%36) tespit edilmiştir.3
- T1DM hastası olan ortalama bir kişi günde 9 saate kadar süreyi hedef aralık dışında (hiper veya hipoglisemi) geçirmektedir.4
TIR’deki her %10’luk düşüş, aşağıdakilerin görülme sıklığında artış ile ilişkilendirilmiştir:
Retinopati5
Mikroalbüminüri5
Nöropati6
Ölüm oranı7
Daha yüksek bir TIR değeri, daha düşük bir TIR değerine kıyasla şiddetli hipoglisemi, MACE ve mikrovasküler komplikasyon riskinde azalma ile ilişkilendirilmiştir.8
T2DM hastası olan kişilerde
Şiddetli bir hipoglisemi olayı riski şu orana kadar azaltılmıştır:
Daha yüksek düzeyde tedavi memnuniyeti, diyabette daha iyi hastalık sonuçları ile bağlantılıdır.9
Düşük seviyede glisemik değişkenlik¥¥ hasta memnuniyeti ve algılanan sağlık durumunda10 iyileşmeler ile ilişkilendirilmiştir
Komplikasyonlar ve hedefte geçirilen zaman arasında nasıl bir ilişki vardır?
Doç. Dr. Özlem Üstay, bu soruya aşağıdaki video ile yanıt veriyor:
.jpg/jcr:content/image%20(6).jpg)
ADA ve TIR için Uluslararası Uzlaşı, glisemik değişkenliğin azaltılmasını T1DM ve T2DM hastası olan kişilerde etkin diyabet yönetiminin önemli bir unsuru olarak önermektedir.2,3
HbA1c değerinin < %7,0 düzeyinde optimize edilmesi4,5 ve glisemik değişkenliğin azaltılması (% DK %36, TIR >%70)3,4,11 daha iyi hasta sonuçlarına ulaşılmasını sağlamaktadır.3,5,12
Peki gelecekte, TIR kavramının karşımıza nasıl çıkması bekleniyor?
Prof. Dr. Oğuzhan Deyneli, bu soruya aşağıdaki video ile daha detaylı yanıt veriyor. İzlemek için tıklayın.
.jpg/jcr:content/image%20(7).jpg)
TIR konseptini değerlendiren “In Range” Çalışmasının sonuçları cok yakında yayımlanıyor!
- Battelino T, et al. Diabetes Care. 2019;42:1593-603.
- ADA: Standards of Medical Care in Diabetes—2021. Diabetes Care. 2021; 44 (Supplement_1): S15–S33.
- TEMD Diyabetes Mellitus ve Komplikasyonlarının Tedavi ve İzlem kılavuzu 2020
- Monnier L, et al. Diabetes Care. 2017;40:832-83.
- Beck RW, et al. Diabetes Care. 2019;42:400-5.
- Agiostratidou G, et al. Diabetes Care.2017;40:1622-30.
- Mayeda L, et al. BMJ Open Diab Res Care. 2020;8:e000991.
- Lu J, et al. Diabetes Care. 2020;doi:10.2337/dc20-1862 (Online ahead of print).
- Rodboard HW, et al. Diabetes Care. 2017;40:171-80.
- Bergenstal RM, et al. Presented at the American Diabetes Association, 80th Scientific Sessions;June 12-16, 2020. 21-LB.
- Danne T, et al. Diabetes Care. 2017;40:1631-40
- Testa J. Clin Endocrinol Metab. 2012;97:3504-14.
İçeriği görüntülemek ve daha fazla içeriğe ulaşmak için lütfen hesap oluşturun.
.png/jcr:content/shutterstock_1174042573).png)
Klinik Atalet
Klinik atalet; hastanın HbA1c hedefine ulaşamadığına dair kanıt olmasına rağmen tedavinin başlatılamaması veya yoğunlaştırılamamasıdır. Klinik ataletin OAD veya insülinler ile tedavi intensifikasyonunda belirgin bir engel olduğu kanıtlanmıştır. 1,2,3Ocak 2004 - Aralık 2006 arasındaki dönemde (Nisan 2011'e kadar takip), Birleşik Krallık Klinik Uygulama Araştırmaları Veri tabanında yer alan 81.573 T2DM hastasının dahil edildiği retrospektif kohort çalışmada, OAD ya da insülin eklenerek tedavinin yoğunlaştırılmadan önce, yetersiz glisemik kontrol 7 yıldan daha uzun süre devam ettiği gösterilmiştir.4