Başarılı diyabet yönetiminin anahtarı, Hedefte Geçen Zaman ve Glisemik Değişkenliği optimize etmektir.

Çalışmanın Amacı

TIR ve Glisemik Degişkenlik açısından Toujeo® ve degludek'in benzer oldugunu göstermek

12. haftada primer sonlanım noktası

≥70 ila ≤180 mg/dL glukoz aralığında geçirilen zaman yüzdesi(≥ 3.9 to ≤10 mmol/L)]

^{*Çalışmaya alınma kriterlerini karşılayan ve 20 günlük körleştirilmiş taban çizgisi CGM'sini başarıyla gerçekleştiren bireyler randomize edildi. Randomizasyon,<8,0'ye kıyasla ≥%8,0 HbA1c değerleri taranarak katmanlaştırıldı;† En az 10 (ardışık olmak zorunda değil) günlük kullanılabilir verilerin toplanmasını sağlamak içinardışık 20 gün boyunca CGM ölçümü. Taban çizgisi ve araştırılan CGM değerleri, sırasıyla -3 ila 0 ve 9 ila 12 haftaları boyunca değerlendirildi;‡ 12 haftalık randomize tedavi dönemi,ilk 8 hafta boyunca aktif bir insülin titrasyonu dönemini içermiştir. Bu titrasyon döneminde, Toujeo® ve degludek, katılımcılar hipoglisemi ataklarından kaçınarak≥70 ila <100 mg/dL (≥3,9 ila <5.6 mmol/L) hedef açlık SMPG'a ulaşana kadar en az haftada bir (ancak her 3 günden daha sık olmayacak şekilde) titre edildi.}

İkinci nesil bazal insülinler, birinci nesil analoglardan geçişten sonra klinik olarakilişkili HbA_1c azalmaları sağlamıştır.^2-4

HbA_1c'de azalma

Başlangıç noktasından 12. Haftaya kadar HbA_1c'de değişiklik

^{*HbA_1c değişimi, tedavi amaçlanan popülasyonda (ITT). ITT popülasyonundaki eksik değerleri ele almak için çoklu veri atama (1000 veri atama) yöntemi kullanıldı.Toujeo'nun® LSM değişimi -%0,75% iken degludek ile -%0,92 idi.}