Retrospektif gözlemsel bir çalışmada, insülin glarjin U300 tedavisine başlayan veya tedaviye geçiş yapan tip 2 diyabetli hastalarda insülin glarjin U300 tedavisine başlamadan önce ve tedavi sonrası dozlama ve klinik sonuçlardaki farklılıklar değerlendirilmiştir.

Dünya Sağlık Örgütü raporları, 2014 yılında dünya çapında 422 milyon diyabet hastası bulunduğunu ortaya koymuştur. Tip 2 diyabet (T2D), hedef kan glikoz seviyelerini korumak için birçok hastanın insülin tedavisine ihtiyaç duyduğu ilerleyici bir hastalıktır. Hastalık ilerledikçe, glisemik kontrolü sağlamak veya sürdürmek için genellikle daha yoğun bir tedavi gerekli hale gelmektedir. Hastaların glisemik kontrolü elde etmelerine ve sürdürmelerine yardımcı olmak genellikle karşılaşılan önemli zorluklardan biridir. Bununla birlikte bu süreç ABD'de diyabetli hastaların yaklaşık yarısının glisemik hedeflere ulaşamamasıyla sonuçlanmaktadır. Birleşik Krallık'ta tip 2 diyabetli hastaların yalnızca %40,2'si diyabet komplikasyon riskini azaltmak için önerilen hedeflere ulaşmaktadır. ABD'de ve AB'deki çeşitli ülkelerde yürütülen yakın tarihli bir çalışma, bazal insülin tedavisine başlayan hastaların %21'inin önerilen glisemik kontrol hedefine 3 ay içinde ulaştığını göstermiştir. Daha uzun bir etki profiline sahip insülin glarjin U300 formülasyonunun (Gla-300) kullanım modelleri ve etkinliği, gerçek yaşamdaki klinik uygulamada incelenmemiştir. Söz konusu çalışmada, klinik çalışmalarda gözlemlenen faydaların gerçek yaşam ortamlarına yansımasını değerlendirmek için Gla-300 tedavisine başlayan veya bu tedaviye geçiş yapan tip 2 diyabetli hastalarda Gla-300 tedavisine başlamadan önce ve tedavi sonrası dozlama ve klinik sonuçlardaki farklılıklar değerlendirilmiştir.

Gla-300 gelişmiş hemoglobin A1c seviyesi ve hipoglisemi oranları ile dozlama açısından fayda sağlar

Bu çalışma, insülin glarjin U100 (Gla-100) (n = 92) veya Gla-300 (n = 298) ile tedaviye başlayan veya başka bir bazal insülin (Bİ) ile tedaviden Gla-300 ile tedaviye geçen hastalar için doktor anketinden elde edilen tıbbi kayıt verilerini kullanan retrospektif gözlemsel bir çalışmadır. Dozlama ve klinik sonuçlardaki farklılıklar, tedavi başlangıcı ve tedavi sonrasına ya da tedavi geçişine göre genelleştirilmiş lineer karma etki modelleri ile incelenmiştir. Bİ tedavisine başlayan daha önce insülin kullanmamış hastalar arasında, Gla-300 tedavisine başlayan hastalarda Gla-100 tedavisine başlayanlarla karşılaştırıldığında nihai titre edilmiş dozda herhangi bir fark gözlenmemiştir [en küçük kareler (LS) kilogram başına 0,43 birim ve kilogram başına 0,44 birim]. Her iki grupta da hemoglobin A1c seviyesinde önemli azalmalar gözlenmiştir (LS, Gla-300 için yüzde 1,21 ve Gla-100 için yüzde 1,12; her ikisi de P < 0,001). Gla-300 tedavisine başlandıktan sonra hipoglisemik olayların göreceli riskinin, benzer günlük dozlarda Gla-100 tedavisine başlandıktan sonrakine kıyasla daha düşük olduğu bildirilmiştir [0.31, %95 güven aralığı (CI) 0.12-0.81; P = 0.018]. Günlük Bİ dozunun, başka bir Bİ ile tedaviden Gla-300 ile tedaviye geçildikten sonra önemli ölçüde daha düşük (geçişten önce kilogram başına 0,73 ünite ve geçişten sonra kilogram başına 0,58 ünite; P = 0,02) olduğu bildirilmiştir. Ortalama hemoglobin A1c seviyesinin, geçişten sonra geçiş öncesine göre önemli ölçüde daha düşük olduğu gözlenmiştir (düzeltilmiş fark - 0,95 yüzde puanı, %95 GA - 1,13 ila - 0,78 yüzde puanı; P < 0,0001). Hasta-yılı başına hipoglisemik olayların anlamlı olarak daha düşük olduğu bildirilmiştir (göreceli risk 0.17, %95 GA 0.11-0.26; P < 0.0001). Gla-300 tedavisine başlayan insülin kullanmamış hastalarda daha az hipoglisemik olay ve hemoglobin A1c seviyesinde benzer bir azalma görülmüş olmakla birlikte Gla- 100 tedavisine başlayan hastalara kıyasla insülin dozunda herhangi bir fark gözlenmemiştir. Diğer Bİ'lerle tedaviden Gla-300 tedavisine geçiş yapan hastaların, hemoglobin A1c seviyelerinde azalmayla birlikte, daha az hipoglisemik olaya ve önemli ölçüde daha düşük günlük Bİ dozlarına sahip olduğu bildirilmiştir. Sonuç olarak bu bulgular, gerçek yaşam ortamında Gla-300'ün gelişmiş hemoglobin A1c seviyesi ve hipoglisemi oranları ile dozlama açısından faydalar sağladığını göstermiştir.