3 Metre Geri Yürüme Testinin Multipl Skleroz Hastalarındaki Geçerlilik ve Güvenirliği

MS hastalarının rehabilitasyonundaki önemli hedeflerden biri düşme risklerini azaltarak performanslarını artırmaktır. Bu nedenle, bu hastalardaki düşme riskinin değerlendirilmesi hem rehabilitasyon programının belirlenmesi, hem de tedavi sonuçlarının değerlendirilmesinde önem taşır. Düşme riskini değerlendiren testlerde temel olarak ileri yürüme ve geri dönme becerisi ele alınmaktadır. Ancak geri yürüme oldukça daha güç bir aktivitedir ve daha iyi nöromuskuler kontrol, propriyosepsiyon ve koruyucu refleks gerektirir.

3 Metre Geri Yürüme Testi (3MBWT, 3-Meter Backward Walk Test) nöromuskuler kontrol, propriyosepsiyon, koruyucu refleksler, düşme riski ve dengenin değerlendirmesi amacıyla kullanılmaktadır. MS hastalarında 3MBWT’nin geçerlilik, güvenirlik ve saptanabilir minimum değişikliğinin (MDC) belirlenmesini amaçlayan çalışmaya 8’i erkek olmak üzere 40 hasta dahil edilmiştir. 3MBWT’nin güvenirliğini değerlendirmek için sınıflar arası korelasyon katsayısı (ICC) kullanılmıştır. MDC hesaplamaları, başlangıç verileri kullanılarak gerçekleştirilmiş; geçerlilik ise TUG testi, 12 maddeli Multipl Skleroz Yürüme Ölçeği (MSWS-12), 2 Dakika Yürüme Testi (2MWT), Zamanlı 25-Adım Yürüme Testi (T25FW) ve Dört Kare Adım Testi (FSST) ile korelasyon değerlendirilerek saptanmıştır.

3MBWT’nin değerlendiriciler arası (ICC) 0,944-0,945 ve değerlendirici içi 0,932-0,935 güvenirliği çok iyi bulunmuştur. Değerlendiriciler arası MDC değerlerinin 1,13-1,30; değerlendirici içi MDC değerlerinin 1,10-1,24 olduğu hesaplanmıştır. 3MBWT’nin TUG, MSWS-12 ve 2MWT ile korelasyonu istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur.

Çalışma sonucunda 3MBWT’nin MS hastalarda geçerli ve güvenilir olduğu belirtilmiştir. 3MBWT’nin ayakta ve yatan hastalarda kısa sürede ve kolayca yapılabilen ve herhangi bir gereç gerektirmeyen bir test olduğu vurgulanmış ve MDC sonuçlarına göre 3MBWT ile MS hastalarındaki küçük farklılıkların yeterince saptanabildiği belirtilmiştir. 3MBWT’nin relaps ve remisyon dönemlerinde propriyosepsiyonla ilişkili sinerjik motor fonksiyonlardaki küçük değişikliklerin saptanması için yararlı bir test olabileceği ve hastalık progresyonu ile tedaviye yanıtın değerlendirilmesinde EDSS verilerine ek bilgiler sağlayabileceği dile getirilmiştir.