Tamsulosin-Dutasterid Kombinasyonu ve Monoterapileri
Benign prostat hiperplazisi ve alt üriner sistem semptomları olan hastalarda tamsulosin-dutasterid kombinasyonu ile monoterapilerinin karşılaştırıldığı 4 yıl süreli çalışmanın sonuçları, kombinasyon tedavisinin uzun süreli kullanımını desteklemektedir.
Amaç
BPH'ye bağlı orta-şiddetli AÜSS olan hastalarda, bir alfa-bloker olan tamsulosin veya bir dual 5-alfa redüktaz inhibitörü olan dutasterid monoterapilerinin ya da iki ilacın kombinasyonu ile yapılan tedavinin başlangıç değişkenleri -IPSS, Qmax ve IPSS yaşam kalitesi- üzerindeki etkilerinin araştırılması.
Yöntem
Tıbbi öykü ve fizik muayene ile BPH tanısı konan ≥50 yaşındaki 4844 hastanın dahil edildiği, 4 yıl süreli, çok merkezli, randomize, çift-kör, paralel gruplu klinik çalışma. Çalışmaya dahil edilen hastaların özellikleri: IPSS ≥12 puan, prostat hacmi ≥30 ml, total serum PSA düzeyi ≥1.5 ng/ml, Qmax >5 ml/s ile ≤15 ml/s, minimum işeme hacmi ≥125 ml.
Çalışmaya uygun bulunan hastalar; oral yoldan tamsulosin 0.4 mg/gün, dutasterid 0.5 mg/gün veya bu ilaçların kombinasyonunu almışlardır.
Alt gruplarda analiz edilen başlangıç değişkenleri: PH (30 ile <40; 40 ile <60; 60 ile <80; ≥80 ml); PSA düzeyi (1.5 ile <2.5; 2.5 ile <4; ≥4 ng/ml); yaş (medyan: <66, ≥66); IPSS (medyan: <16, ≥16; IPSS eşik değerleri, <20, ≥20); IPSS QoL skoru (soru 8, S8) (medyan: <4, ≥4); Qmax (medyan: <10.4, ≥10.4 mL/s); BPH etki indeksi (BII, medyan: <5, ≥5); beden kitle indeksi (BKİ, medyan: <26.8, ≥26.8 kg/m2.
Çalışmada her bir başlangıç değişken alt grubunda başlangıçtan itibaren oluşan IPSS, Qmax ve IPSS QoL S8 değişiklikleri değerlendirilmiştir. Kombinasyon tedavisi ile tek tek monoterapilerin karşılaştırılması genel lineer modelle, istatistiksel anlamlılık düzeyi p≤0.01 olacak şekilde gerçekleştirilmiştir.
Bulgular
Tüm başlangıç alt gruplarında, kombinasyon tedavisi ile IPSS değerinde başlangıçtan 48. aya kadar oluşan iyileşme, tamsulosin monoterapisinden anlamlı derecede fazla olmuştur.
Kombinasyon tedavisi, tamsulosin monoterapisine kıyasla anlamlı derecede daha fazla Qmax iyileşmesi sağlamıştır. Kombinasyon tedavisi grubunda Qmax’daki iyileşmenin PH ve PSA düzeylerinin yüksekliğiyle arttığı izlenimi elde edilmiştir.
Tüm PSA alt gruplarında ve prostat hacmi≥40 mL olan alt gruplarda, kombinasyon tedavisi ile 48. ayda IPSS QoL ≤2 olan hastaların oranı, tamsulosin monoterapisine kıyasla anlamlı derecede yüksek bulunmuştur.
IPSS’de başlangıçtan 48. aya kadar başlangıç PH, PSA düzeyi ve IPSS skorlarına göre ayarlanmış ortalama değişim

Sonuç
Çalışmada kombinasyon tedavisi 48. ayda, analiz edilen tüm başlangıç değişkenlerinde tamsulosin monoterapisine kıyasla tutarlı AÜSS iyileşmesi sağlamıştır. Ayrıca kombinasyon tedavisiyle sağlanan Qmax iyileşmesinin monoterapilerden yüksek olduğu saptanmıştır.
Sonuç olarak, 4 yıl süreli çalışmanın verileri BPH ilerleme riski bulunan hastalarda [prostat hacmi ≥30 mL ve PSA düzeyi yüksek (≥1.5 ng/ml)] tamsulosin ve dutasterid kombinasyon tedavisinin uzun süreli kullanımını desteklemektedir.
AÜSS: Alt üriner sistem semptomları; BII: BPH etki indeksi; BKİ: Beden kitle indeksi; BPH: Benign prostat hiperplazisi; IPSS: Uluslararası Prostat Semptom Skoru (International Prostate Symptom Score); PSA: Prostat Spesifik Antijen; PH: Prostat hacmi; Qmax: Maksimum idrar akım hızı (en hızlı akım); QoL: yaşam kalitesi.
- Roehrborn CG, et al. Influence of baseline variables on changes in International Prostate Symptom Score after combined therapy with dutasteride plus tamsulosin or either monotherapy in patients with benign prostatic hyperplasia and lower urinary tract symptoms: 4-year results of the CombAT study. BJU Int. 2014;113(4):623-35.