Benign prostat obstrüksiyonu olan hastalarda tamsulosin 0.4 mg’a alınacak yanıtın invazif olmayan öngöstergeleri

Amaç ve Yöntem

Benign prostat obstrüksiyonu (BPO) olan hastalarda tamsulosin 0.4 mg’a alınacak yanıtın invazif olmayan öngöstergelerinin araştırıldığı çalışmaya 3 aydan uzun süredir BPO’yu düşündüren alt üriner sistem semptomları (AÜSS) olan ≥50 yaşındaki 121 hasta dahil edilmiştir. Altı hafta süreli tamsulosin 0.4 mg tedavisinden sonra ortalama IPSS ve Qmax değerlendirilmiştir. Tedaviden sonra IPSS skoru >%25 ile <%25 değişen hasta grupların klinik ve üroflovmetre parametreleri karşılaştırılmıştır. Tedavi öncesi ve sonrasındaki post-void residüel hacim (PVR), Qmax ve IPSS bağımsız t-testi, univariat/multivariat regresyon analizleriyle değerlendirilmiştir.

Bulgular

Başlangıçta ortalama prostat boyutu 35.7±12.2 gram, ortalama IPSS 16.3 ± 4.8 olarak bulunmuştur. Ortalama IPSS iyileşmesi 7.83 olmuş, depolama AÜSS boşaltım AÜSS’den daha fazla iyileşme sergilemiştir (5.26’ya 2.57). Başlangıçta hastaların çoğunluğunun (%58) yaşam kalitesi (QoL) 4-5 iken, 6 haftalık tedaviden sonra (%83.5) QoL skoru 0-2 olarak bulunmuştur. Tedavi başarısızlığı 11 hastada (%9.1) söz konusu olmuştur. İyileşmesi <%25 olan hastalarda başlangıçta IPSS daha yüksek, Qmax daha düşük olarak bulunmuştur. Ancak iki grubun temel demografik ve diğer faktörlerinin (BKİ, yaş, prostat boyutu, PVR) benzer olduğu saptanmıştır.

Tedavi öncesi ve sonrası parametreler

Tedavi sonrası IPSS skoru >%25 ve <%25 iyileşme sergileyen hastaların başlangıçtaki IPSS ve Qmax değerleri

Tablolar referanstan uyarlanmıştır.

Sonuç

BPO bulunan hastalarda gelişen orta şiddette AÜSS’nin alfa-bloker (tamsulosin 0.4 mg) tedavisine iyi yanıt verdiği saptanmıştır. Medikal tedaviye kısa süreli yanıtın öngörülmesinde üroflovmetre parametrelerinin (Qmax ve IPSS) önemli faktörler olduğuna karar verilmiştir.